Ο 12λογος του νομοσχεδίου για την εκπαίδευση

1. Αυξάνεται ο αριθμός των μαθητών ανά τμήμα στο δημοτικό σχολείο από 22 σε 26, παρά την ανάγκη αποσυμφόρησης των αιθουσών εν μέσω πανδημίας.
2. Αυστηροποιείται η προαγωγή και η απόλυση των μαθητών σε γυμνάσιο και λύκειο. Ο δρόμος για τα κολλέγια στρώνεται με ροδοπέταλα.
3. Η αξία του σχολείου μετριέται σε εξετάσεις και όχι σε μαθήματα. Περισσότερα μαθήματα στις τελικές εξετάσεις και κατ’ επέκταση λιγότερος χρόνος διδασκαλίας.
4. Επανέρχεται η χαρά των φροντιστηρίων, η τράπεζα θεμάτων.
5. Καθιερώνεται στα ΕΠΑΛ ηλικιακό όριο εγγραφής τα 17 χρόνια, αποκλείοντας την επανένταξη νέων και στερώντας το δικαίωμα δωρεάν εκπαίδευσης.
6. Επανέρχεται η αναγραφή διαγωγής των μαθητών, υπό το φόβο να ακολουθεί το μαθητή σε όλη τη ζωή του.
7. Προάγεται η τιμωρητική στάση των πολυήμερων αποβολών αντί της παιδαγωγικής πρόληψης και αντιμετώπισης προβληματικών συμπεριφορών.
8. Καταργείται η εξέταση της Κοινωνιολογίας στις Πανελλήνιες, χαρακτηρίζοντας την περιττή επιστήμη με «αριστερή» κατεύθυνση.
9. Θεσμοθετείται η εξωτερική αξιολόγηση και η κατηγοριοποίηση των σχολείων ακόμα και με βάσει τις επιδόσεις των μαθητών.
10. Τιμωρούνται οι αναπληρωτές που δεν αναλαμβάνουν υπηρεσία με 2ετή και 3ετή αποκλεισμό, ακόμα κι αν η ανάθεση τους έρχεται στο μέσο μιας χρονιάς.
11. Εισάγονται βαθμολογικά κριτήρια στις μετεγγραφές, το οποίο κρίνεται απαράδεκτο, δεδομένου του γεγονότος πως η αναγκαιότητα των μετεγγραφών είναι κοινωνικής φύσης.
12. Αυξάνεται ο αριθμός των πρότυπων σχολείων, με απροσδιόριστα κριτήρια, δημιουργώντας έτσι, συνειδητά και σκόπιμα, σχολεία δύο κατηγοριών, προσηλωμένη στο ιδεολόγημα της «αριστείας» και αυξάνοντας και εδώ τις εξετάσεις.