Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον συντάκτη τους, χωρίς να συμπίπτουν κατ' ανάγκη με την άποψη της ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ
Σε περίοδο πανδημίας η κυβέρνηση και το
υπουργείο παιδείας επιχειρεί να φέρει νομοσχέδιο για την παιδεία με πράξη
νομοθετικού περιεχομένου, παρακάμπτοντας τις δημοκρατικές κοινοβουλευτικές από
τη μία πλευρά, φιμώνοντας την κοινωνική βούληση από την άλλη.
Είναι οφθαλμοφανές πως ένα νομοσχέδιο
και ιδίως όταν αφορά την παιδεία δεν
μπορεί να καταστεί νομιμοποιημένο τόσο κοινωνικά όσο και δημοκρατικά με την
κοινωνία σε καραντίνα. Οι εμπνευστές του αναγνωρίζουν εκ προοιμίου, ότι δεν
μπορεί να αντέξει σε δημοκρατικό διάλογο κανενός είδους, ενδεχομένως και γι’
αυτό επιχειρείται η ψήφισή του.
Σε ένα από τα πολλά επίδικα άρθρα που
τίθενται σε αναθεώρηση είναι και το άρθρο 7. (Αφορά την κατάργηση του μαθήματος
της Κοινωνιολογίας από αυτό των Λατινικών). Η εν λόγω απόφαση της Υπουργού κ.
Κεραμέως, εγείρει εύλογες αντιδράσεις τόσο στον κλάδο των κοινωνικών
επιστημόνων, όσο και στο πεδίο της παρεχόμενης γνώσης προς τους μαθητές.
Πολλά θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς
για τη χρησιμότητα του μαθήματος της Κοινωνιολογίας, λόγω της διαθεματικότητας
που έχει η ίδια η επιστήμη. Όμως ας σταθούμε ενδεικτικά σε ορισμένα από αυτά:
1. Το μάθημα αποτελεί βασικό κορμό
μαθημάτων όλων των τάξεων του Λυκείου.
2. Αποτελεί διαθεματική επιστήμη,
γεγονός που καλλιεργεί στους μαθητές ευρύτητα γνώσης σε μαθήματα της ίδιας
κατεύθυνσης (ιστορία, έκθεση).
3.Το περιεχόμενο σπουδών κάθε σχολείου
αποτελεί αντίκρισμα ή πρέπει να αποτελεί καθρέφτη των αναγκών κάθε κοινωνίας,
καθώς δεν είναι γυάλα αλλά το πιο ενεργό κομμάτι της, έτσι σε παρατεταμένες
περιόδους κρίσης και ρευστότητας το μάθημα κρίνεται εξ αρχής ως μια απαραίτητη
συνθήκη στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
4. Στην παραπάνω άποψη συγκλίνει και η
παρελθούσα απόφαση Αρβανιτόπουλου για εισαγωγή πανελλαδικός εξεταζόμενου
μαθήματος ως στοιχεία Κοινωνικών & Πολιτικών Επιστημών.(2013-2014 είχε
εκδοθεί ΦΕΚ Προγράμματος Σπουδών του μαθήματος).
5. Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες το μάθημα
υφίσταται με το πρόγραμμα "Social Studies" γεγονός που δείχνει τον
τρόπο σκέψης και του υπουργείου Παιδείας αλλά και της κυβέρνησης γενικότερα,
παρά τις ελάχιστες διαφοροποιήσεις που έχουν ακουστεί μέχρι τώρα.
6.Το δίλημμα Κοινωνιολογία ή Λατινικά το
θέτουν μόνο άνθρωποι που θέλουν να διχάσουν την εκπαιδευτική κοινότητα, δεν
υφίσταται τέτοιο ψευτοδίλημμα.
7. Το παραπάνω επιχείρημα τεκμαίρεται
από το σύνολο των σχολών της θεωρητικής κατεύθυνσης όπου σε 315 Πανεπιστημιακά
ιδρύματα , η κοινωνιολογία διδάσκεται στα 183, τα λατινικά σε 132, εκ των
οποίων μάλιστα σε 73 υποχρεωτικά.(75% των σχολών του πεδίου ανθρωπιστικών &
κοινωνικών επιστημών)
8.Μια ορθολογική και επιστημονική
πρόταση που δεν θα περιελάβανε στοιχεία ρεβανσισμού, φωνές υπερσυντηρητικών
κύκλων είναι η παραμονή και των δύο μαθημάτων ανάλογα με τις επιλογές των
μαθητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, (Τμήματα Κοινωνιολογίας, Κοινωνικής
Ανθρωπολογίας, Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών & Ευρωπαϊκών Σπουδών,
Κοινωνικής Πολιτικής, Δημόσιας Διοίκησης, ΜΜΕ & Δημοσιογραφίας κλπ.)
9.Το μάθημα διαμορφώνει μαθητές με
δημοκρατική ενσυναίσθηση απέναντι σε φανατισμούς, δόγματα και μισαλλοδοξίες, με
επιστημονική τεκμηρίωση.
10.Αποτελεί μια εμπειρική επιστήμη , που
"επιβεβαιώνεται" από την κοινωνική πραγματικότητα που μας περιβάλλει.
Καταλήγοντας, είναι έκδηλο πως καμία
εκπαιδευτική κοινότητα δε συμφωνεί με τη "ταχύρρυθμη" απόφαση της
Υπουργού, τα σχόλια στη δημόσια διαβούλευση το βεβαιώνουν.
Η απόφαση της είναι συνδρομή σε φωνές
οπισθοδρόμησης και λαϊκισμού, μα πολύ περισσότερο εμπόδιο στην ανάπτυξη της
κοινωνιολογικής φαντασίας (Μιλς) των μαθητών.
Λουκάς Ανδριτσόπουλος εκπαιδευτικός ΠΕ
78
